سه رؤکی کوردستان و زؤربه ی ولآته کانی عه ره بی و ناوچه که سه گی پاسی ئه مریکان و…
که س هه یه ته نها به بچوکترین ئيشاره ت بایی یه ك گیگ قسه کردن تئ ده گات و حالی ده بیت ، هه ندئ که سیش هه ن به قسه ی مه عقول و دلسؤزانه تئ ده گه ن، هه ندئ که سیش هه ن گومانیان له دلسؤزان بؤ دروست ده بیت و داوای به لگه هینانه وه ده که ن و له پاش لیکؤلینه وه ده گه ن به قه ناعه ت، هه ندئ که سیش هه ن به م شتانه ی باسم کرد هیچ تیناگه ن و دور له روی ئيوه وه ك گویدریژ نه قیزه شیان بده یت هه ر نابزوین و عه قلی خؤیان به دیار کؤمه لیك خه یالآتی بئ ماناوه کؤت کردوه و وه کو توتیش ته نها ده توانن هه ندیك وشه دو باره بکه نه وه که خاوه نیکی له خؤیان گه مژه تر پئ ی ته لقین کردون!
زؤرجار ئيمه دوباره و سه د باره مان کردوه ته وه که سه رؤکی کوردستان و عیراق و زؤربه ی ولآته کانی عه ره بی و ناوچه که سه گی پاسن و جگــه له پؤلیسیکی گویرایه لی ئه مریکا له بؤ راو کردنی موسولمانان هیچ ژماره یه کی تر نین و له م نیوه نده شدا شتیك به ناوی ”ولي أمر” ئه گه ر هه بیت خودی ئه مریکایه و هیزه چه کداره کانی ئه م توتکه طاغوتانه ی ناوچه که ش هه ر له واشینگتؤنه وه بریاری جه نگ و ئاشتی و حه رام و حه لآل و کوشتن و داگیر کردن و هیرش و پاشه کشه کردنیان بؤ ده ر ده چیت و هه موشیان له سنوری مانای ئه م ئایه ته پیرؤزه ی قورئان ناچنه ده ر که ده فه رمویت : «والذین کفروا یقاتلون في سبیل الطاغوت».
لیره دا به لگه یه کی رون و ئاشکرای تریشمان بؤ ئه م واقیعه ئه وه یه که له و وینه یه دا ده یبینن، ئه مه ش له گه ل سه دان و هه زاران به لگه ی تر که به چه ندین شیوه ی نوسین و وینه و فیدؤ بلآومان کردونه ته وه ئه گه ر چی وه ك له سه ره تاوه ئاماژه م پئ کرد که خه لکیکی زیره ك به م قسانه ی من باوه ری ته واویان هه یه و هیچیش پیویستیان به به لگه هینانه وه ی زیاتر نه ده بو، به لآم من بؤم گرنگه قسه کردن له گه ل خه لکیك هه تا ئاستی به لگه ویستن و رونکردنه وه ی مه عقول، ئه گینا ئه و پؤله ی ئاخیر که وتم ئه هلی نه قیزه ن و حالی نابن هیچ بؤم گرنگ نین و قورئانی پیرؤز پیشتر هه والی ئه وانه ی پئ داوم که ده فه رمویت : ﻭَﻟَﻘَﺪْ ﺫَﺭَﺃْﻧَﺎ ﻟِﺠَﻬَﻨَّﻢَ ﻛَﺜِﻴﺮًﺍ ﻣِّﻦَ ﺍﻟْﺠِﻦِّ ﻭَﺍﻹِﻧﺲِ ﻟَﻬُﻢْ ﻗُﻠُﻮﺏٌ ﻻَّ ﻳَﻔْﻘَﻬُﻮﻥَ ﺑِﻬَﺎ ﻭَﻟَﻬُﻢْ ﺃَﻋْﻴُﻦٌ ﻻَّ ﻳُﺒْﺼِﺮُﻭﻥَ ﺑِﻬَﺎ ﻭَﻟَﻬُﻢْ ﺁﺫَﺍﻥٌ ﻻَّ ﻳَﺴْﻤَﻌُﻮﻥَ ﺑِﻬَﺎ ﺃُﻭْﻟَﺌِﻚَ ﻛَﺎﻷَﻧْﻌَﺎﻡِ ﺑَﻞْ ﻫُﻢْ ﺃَﺿَﻞُّ ﺃُﻭْﻟَﺌِﻚَ ﻫُﻢُ ﺍﻟْﻐَﺎﻓِﻠُﻮﻥ (الأعراف : ۱۷۹)